Klimaat
Moldavië heeft een gematigd landklimaat: de zomers zijn warm en lang, met temperaturen van gemiddeld 21,4 °C. De relatief korte winters zijn zacht en droog met januaritemperaturen van gemiddeld -3,5 °C. De jaarlijkse regenval varieert van gemiddeld 488 mm in het zuiden tot 617 mm in het noorden. Lange droge perioden zijn niet uitzonderlijk. De meeste neerslag valt aan het begin van de zomer en in oktober. Zware regenval en onweersbuien zijn dan vrij normaal.
Economie
Moldavië heeft een goed klimaat en goede grond voor de landbouw, maar daarentegen weinig natuurlijke bronnen. Hierdoor is de economie grotendeels afhankelijk van de landbouw, o.a. fruit, groenten, wijn en tabak. Olie, steenkool en aardgas moeten allemaal geïmporteerd worden, voornamelijk uit Rusland. Energietekorten waren de oorzaak van een scherpe daling van de agrarische productie na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1991. Als onderdeel van een omvangrijk economisch hervormingsprogramma introduceerde Moldavië een inwisselbare munteenheid, bevroor alle prijzen, stopte subsidies aan staatsbedrijven, bevorderde de provatisering van landbouwgronden en liet de rentetarieven los. Interne en regionale economische en politieke problemen hadden echter nog steeds grote invloed op de economische toestand. De buitenlandse schuld bedroeg in het jaar 2000 900 miljoen dollar.
Landbouw en veeteelt
In de Sovjet-Unie was Moldavië het zesde landbouwlandland met als belangrijkste exportproducten champagne en wijn. Het weer is van grote invloed op de agrarische sector en heeft daardoor vaak slechte oogsten als gevolg. In jet jaar 2000 zorgde de agrarische sector voor 31% van het bruto nationaal product en werkte 40% van de beroepsbevolking in deze sector. De organisatiestructuur leunt nog sterk op de voormalige staats- en collectieve boerderijen, waarvan in 1994 een kwart is veranderd in bedrijven waarvan de werknemers eigenaar zijn. Moldavië is een belangrijke producent van tomaten, appels, druiven en grapefruits, en de vele boomgaarden produceren verder pruimen, abrikozen, kersen en perziken. De fruitproductie is geconcentreerd in het noorden en het midden van het land en aan de oever van de Dnjestr-rivier in het oosten. Verder is tabak belangrijk (30.000 werknemers), maar ook suikerbieten (80.000 hectare, 30.000 werknemers en 10 fabrieken) en zonnebloemen voor zonnebloemolie. Tarwe en vooral maïs worden geproduceerd voor de lokale markt, de export en voor diervoer. Circa de helft van de in Moldavische agrarische sector geproduceerde producten worden verkocht aan de voormalige Sovjet-republieken, met name Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland. Sinds eind jaren tachtig is de agrarische productie door een aantal redenen sterk ingezakt. In 1991 lag het peil van de agrarische productie bijna op dat van 1970. Enkele redenen zijn: verouderde machines, transportproblemen, de politieke twisten in het oosten (Trans-Dnjestrië), Gorbachovs antialcoholcampagne en last but not least het onvoorspelbare Moldavische weer.
Energievoorziening
Een van de grote problemen waar Moldavië mee te kampen heeft is het bijna totale gebrek aan natuurlijke hulpbronnen. Moldavië heeft een geschatte reserve van 10 miljoen ton olie en 24.000 miljoen m3 gas in de grond zitten, die echter nog niet geëxploiteerd wordt. Men heeft wel een paar kleine waterkrachtcentrales langs de Dnjestr-rivier en er zijn nog kleinere thermische elektrische centrales en verder is er brandhout. Maar bij elkaar leveren ze maar 1% van de totale behoefte aan energie. Moldavië was in 1994 voor 90% afhankelijk van de invoer uit Rusland.